خدا هیچ گاه تضمین نمی‌کند که زندگی مسیحی آسان و بی دردسر خواهد بود. در واقع او خلاف این را وعده می‌دهد: «براستی، همۀ کسانی که بخواهند در مسیحْ عیسی با دینداری زیست کنند، آزار خواهند دید» (دوم تیموتائوس ۳:۱۲). وقتی با مشکلات بزرگی روبرو می‌شویم نباید تعجب کنیم (اول پطرس ۴:۱۲).

تمام مزامیر، کتاب مراثی و بسیاری دیگر از آیات کتاب مقدس، اهمیت واقع‌گرایی و سختی در زندگی مسیحی را نشان می‌دهند. در چنین مواردی نباید شادی و سعادت را انکار کرد یا آن را به حداقل رساند. 

به راستی که یک جهان‌بینی کتاب مقدسی حقیقی و آموزه های حقیقی مرتبط با شادی و سعادت، واقعیت‌های مربوط به درد و رنج حاضردر این عصر را کاملا می‌شناسد. 

شادی توصیف شده در کتاب مقدس گرانبهاتر از هرچیزی است، زیرا شامل انکار یا تظاهر نمی‌شود و در عمق سختی ها می‌توان آن را تجربه کرد. پیروان مسیح نوع بی اساسی از شادی، که بر اساس تفکر واهی بنا شده است را، موعظه نمی‌کنند. در عوض، مبنای شادی و سعادت ما در سختی‌ها و مصیبت‌ها، همواره روشن تر و حقیقی تر خود را بروز می دهد. 

شادی در خدای ما ریشه دارد نه در شرایط ما

همیشه در خداوند شاد باشید (فیلیپیان ۴:۴) به نظر غیرواقعی می آید. اما باید به خاطر داشته باشیم که این شادی نه در موقعیتی گذرا بلکه در حقیقتی ثابت - یعنی خود خدا و پسرش عیسی که برای ما مرد و از مرگ برخاست، ریشه دارد.

از یک سو ممکن است فرض کنیم که کتاب مقدس از ما نمی خواهد تا در وضعیت کشورمان، سیر فرهنگیمان، رفتار همسرمان، مشکلات کودکانمان، اختلافات کلیسایی، از دست دادن شغل یا مشکلات جسمی خود لذت ببریم. از طرف دیگر به ما گفته شده است که «همواره خدای پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح برای همه چیز شکر گویید.» (افسسیان ۵:۲۰) کتاب مقدس همچنین به ما می‌گوید: «در هر وضعی شکرگزار باشید، زیرا این است ارادۀ خدا برای شما در مسیحْ عیسی.» (اول تسالونیکیان ۵:۱۸). 

فکر نمی‌کنم این به این معنا باشد که باید حتی در بدی ها شاد باشیم؛ زیرا خدا از شرارت نفرت دارد (زکریا ۸:۱۷؛ امثال ۱۹-۶:۱۶) و فرمان می‌دهد که از آن نفرت داشته باشیم (مزامیر ۹۷:۱۰؛ امثال ۸:۱۳؛ رومیان ۱۲:۹). فکر می‌کنم به این معنا باشد که باید به رومیان ۸:۲۸ ایمان داشته باشیم که به ما می‌گوید خدا همه چیز را برای خیریت ما با هم انجام می‌دهد، منجمله بدی هایی که برای ما اتفاق می‌افتد. 

با ایمان به این امر می‌توانیم خدا را در عمق شرایط سخت و حتی بد شکر کنیم، چون می‌دانیم که به فیض و اقتدار خود، از طریق تمام این چیزها، در حال انجام اهداف بزرگ و جاودان در ماست. 

به ما گفته شده است که درخداوند شاد باشیم و وقتی با سختی روبرو می‌شویم «آن را کمال شادی بینگارید!» (یعقوب ۱:۲). تمرین شادی کردن با یادآوری دلایلی که موجب شادی و شکرگزاری در عمق جفاها می‌شوند، تاییدی است بر به خدا اعتماد داشتن. ما با ایمان رفتار می‌کنیم، ایمان به آنچه خدا انجام داده است، در حال انجام است، و برای پایان دادن به تمام مشکلات و سختی‌ها، انجام خواهد داد. 

برای این کار باید ایمان داشته باشیم که خدا از روی محبت، بر سختی‌های ما نظارت می کند. در نظر گرفتن رنج‌هایمان به عنوان اموری تصادفی یا تمرکز بر آزار و اذیت دیگران باعث می‌شود رنج‌هایمان ما را از شادی و سعادت محروم کنند. یک نگرش ضعیف، کوچک و نادرست نسبت به خدا همیشه احساس رضایت و خشنودی را در ما به خطر می‌اندازد. 

هر چه بیشتر در شناخت صفات خداوند رشد کنیم، شادتر می‌شویم. 

ما خدایی مقتدر و با محبت داریم

هرچه شناخت ما از شخصیت خدا بیشتر باشد، منبع قدرت، چشم انداز و شادی ما در روزهای سخت عمیق تر است. این خدایی که باید به او اعتماد کنیم کیست؟ اون واقعا چه شکلیست؟ 

من و نانسی، طی دو سال گذشته که با سرطان او روبرو بوده ایم وقت خود را صرف تعمق در صفات خدا، مطالعه و گوش دادن به کتاب‌های صوتی از قبیل شناخت قدوس از اِی. دابلیو. توزر و شناخت خداوند از جی. آی. پَکر و اعتماد به خدا از جری بریدجز کردیم. هنگامی که بر تقدس، فیض، عدالت، رحمت و همهٔ جنبه‌های هستی او که در کتاب مقدس به ما آشکار شده است تعمق می‌کنیم، دل‌های ما در ستایش او به وجد می‌آید. 

کتاب مقدس به ما می‌آموزد که خدایی داریم که ما را دوست دارد و بر تمام دنیا حاکم است، از جمله بر همهٔ شرارت ها. بدون ایمان به حاکمیت خدای مهربان نمی‌توانیم شاد و سعادتمند باشیم. زیبایی جهان‌ بینی مسیحی این است که در حالی که تشویق می‌شویم ابتکار به خرج دهیم و آنچه را که در حیطه قدرت ما قرار دارد، کنترل کنیم، همچنین می‌دانیم بخش عظیمی از زندگی که نمی‌توانیم کنترل کنیم تحت حاکمیت خدا است. 

کتاب مقدس می‌گوید: «او هرآنچه را که بخواهد، به انجام می‌رساند.» (مزمور ۱۱۵:۳) کتاب مقدس به ما اطمینان می‌دهد که «دل آدمی به راههایش می‌اندیشد، اما خداوند است که قدمهایش را استوار می‌سازد.» (امثال ۱۶:۹). و از آنجایی که خدا تا ابد حکیم و نیکو و سعادتمند است و ما نیستیم، برایمان بهتر است که تحت کنترل او باشیم نه خودمان. 

اصل اساسی، شکرگزاری است.

یکی از راه‌هایی نتیجه بخش که می‌توانیم سطح شادی خود را در زمان های سختی‌ افزایش دهیم این است که شکرگزار باشیم. 

در هر شرایطی، هر چقدر هم که دشوار باشد، می‌توانیم خدا را شکر کنیم و شادی او را تجربه کنیم. افسسیان ۲۰-۵:۱۸ می‌گوید: «از روح پر شوید. با مزامیر، سرودها و نغمه‌هایی که از روح است با یکدیگر گفتگو کنید و از صمیم دل برای خداوند بسرایید و ترنم نمایید. همواره خدای پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح برای همه چیز شکر گویید.» تحت کنترل روح القدس بودن و شکرگزار بودن در هر شرایطی، دو امر جداناشدنی هستند. 

وقتی من و نانسی مجبور شدیم سفری را که واقعا برای آن انتظار می کشیدیم را لغو کنیم، شروع کردیم به فکر کردن در مورد تمام چیزهای خوبی که می‌توانستیم در زمان حال انجام دهیم. سپس ما شروع به انجام آن کارها کردیم و در مورد آن ها هیجان داشتیم. به جای این که به خاطر چیزی که از دست داده‌ایم افسرده و محزون شویم، شادی را در چیزی که به دست آوردیم، یافتیم. 

هرچند خود رادر شرایطی دریابیم که دلیلی برای جشن گرفتن و یا سوگواری داشته باشیم، هرگز زمانی برای قدردانی نکردن از خدا وجود ندارد. در مزمور ۱۴۰:۱۳ آمده است: «هر آینه پارسایان نام تو را خواهند ستود» 

اگرچه ممکن است به نظر دشوار آید که «خود را شادمان سازیم»، اما شکرگزاری دشوار نیست و این کار همیشه شادی را به همراه دارد. مهم نیست که شرایط زندگی ما چقدر دشوار است، اما شادمانی که از طریق شکرگزاری حاصل می شود، همیشه دست یافتنی است. 

سختی های ما پایان خواهند یافت

حتی اگر بدترین سختی‌های زندگی هنوز در پیش روی ما باشد، خدای مهربانمان به ما اطمینان می‌دهد که این سختی‌ها برای مدتی کوتاه وجود خواهند داشت. اما او وعده ای بالاتر از آن برای جبران درد و رنج های می دهد که در آینده تحقق خواهد یافت: 

«رنجهای زمان حاضر در قیاس با جلالی که در ما آشکار خواهد شد، هیچ است.» (رومیان ۸:۱۸) 

«زیرا رنجهای جزئی و گذرای ما جلالی ابدی برایمان به ارمغان می‌آورد که با آن رنجها قیاس‌پذیر نیست.» (دوم قرنتیان ۴:۱۷) 

پولس با توجه به جلال ابدی که در نتیجه مشکلات زودگذر ما به دست می‌آید، چنین می‌گوید: «پس نه بر آنچه دیدنی است، بلکه بر آنچه نادیدنی است چشم می‌دوزیم، زیرا دیدنیها گذرا، امّا نادیدنیها جاودانی است.» (دوم قرنتیان ۴:۱۸). این آیه باعث جلای ذهنم شده است و به همین دلیل است که سازمان خود را چشم‌انداز ابدی نامگذاری کرده‌ام. 

براستی که چه وعدهٔ فوق‌العاده‌ای به ما داده شده که نه تنها درد و رنج کنونی ما پایان خواهد یافت، بلکه حتی هدف نهانی ای که در پس آن ها وجود دارد، برای همیشه باعث قوت در زندگی می شود! هر چه بیشتر در حال حاضر بر چیزهای نادیدنی تمرکز کنیم، بیشتر احساس اطمینان و آسایش می‌کنیم و به شکلی اجتناب‌ناپذیر شادی بیشتری را تجربه می کنیم. به همین دلیل دانکن ماتسون، مبشر اسکاتلندی (۱۸۶۹-۱۸۲۴) اینطوردعا کرد «خدایا، ابدیت را بر مردمک چشم‌هایم مهر بزن.»

یک روز معمولی به عنوان رستاخیزیافتگان بر روی زمینی جدید بسیار بهتر از بهترین روزهایی خواهد بود که در اینجا تجربه کرده‌ایم. و روزی درخواهیم یافت که بدترین روزهای ما را در زمین زیر لعنت هدر نرفته اند، بلکه آن را یک تفاوت مثبت و ابدی خواهیم پنداشت.

God never guarantees that the Christian life will be smooth or easy. In fact, he promises the opposite: “All who desire to live godly in Christ Jesus will suffer persecution” (2 Timothy 3:12, NKJV). We’re not to be surprised when we face great difficulties (see 1 Peter 4:12).

All the psalms of lament, the book of Lamentations, and many other Scripture passages reveal the importance of realism and sorrow in the Christian life. No treatment of joy and happiness should deny or minimize such texts.

Indeed, a truly biblical worldview and an authentic doctrine of joy and happiness fully recognize and embrace the realities of suffering in this present age.

The happiness described in Scripture is all the richer because it doesn’t involve denial or pretense and can be experienced amid severe difficulty. Christ-followers don’t preach the flimsy kind of happiness that’s built on wishful thinking. Instead, our basis for happiness remains true—and sometimes becomes clearer—in suffering.

Rejoicing Is Rooted in Our God, Not Our Circumstances

Rejoicing always in the Lord (see Philippians 4:4) may seem unrealistic at times. But we must remember that this rejoicing is centered not in a passing circumstance but in a constant reality—God Himself, and His Son, Jesus, who died for us and rose again.

On the one hand, we might suppose that Scripture doesn’t command us to rejoice in our nation’s condition, our culture’s trajectory, our spouse’s attitude, our child’s struggle, our church’s conflicts, our job loss, or our poor health. On the other hand, we’re told to “always [give] thanks to God the Father for everything, in the name of our Lord Jesus Christ” (Ephesians 5:20, NIV). Likewise, Scripture tells us to “give thanks in all circumstances; for this is God’s will for you in Christ Jesus” (1 Thessalonians 5:18, NIV).

I don’t think this means that we are to rejoice in evil, per se, since God hates evil (Zechariah 8:17; Proverbs 6:16-19) and commands us to hate it (Psalm 97:10; Proverbs 8:13; Romans 12:9). I do think it means that we should believe Romans 8:28, which tells us God will work all things together for our good, including evil things that happen to us.

Believing this frees us to thank God in the middle of difficult and even evil circumstances, knowing that in His sovereign grace, He is accomplishing great, eternal purposes in us through these things.

We’re told to rejoice in the Lord and to “consider it all joy” when we face hardship (James 1:2, NASB). Choosing to rejoice, by rehearsing reasons to be happy and grateful while suffering, affirms trust in God. We walk by faith, believing in what God has done, is doing, and will do to bring a good end to all that troubles us.

This response requires faith that God lovingly superintends our challenges. Viewing our sufferings as random or obsessing over someone else’s bad choices that caused our sufferings robs us of happiness. A weak, small, or faulty view of God always poisons the well of our contentment.

The more we grow in our understanding of God’s attributes, the happier we become.

We Have a Sovereign and Loving God

The deeper our knowledge of God’s character, the deeper our reservoir of strength, perspective, and happiness in hard times. Who is this God we are to trust? What is He really like?

As we have dealt with her cancer over the past two years, Nanci and I have spent time meditating on the attributes of God, rereading and listening to audiobooks such as The Knowledge of the Holy by A. W. Tozer and Knowing God by J. I. Packer and Trusting God by Jerry Bridges. Our hearts are lifted in praise as we contemplate His holiness, grace, justice, mercy, and every facet of His being revealed to us in Scripture.

Scripture teaches that we have a God who loves us and is sovereign over the universe, including all evil. We can’t be happy, and remain happy, without believing in the sovereignty of a loving God. The beauty of the Christian worldview is that while we’re encouraged to take initiative and control what’s within our power, we also know that the enormous part of life we can’t control is under God’s governance.

Scripture tells us, “Our God is in the heavens; he does all that he pleases” (Psalm 115:3). It assures us, “The heart of man plans his way, but the Lord establishes his steps” (Proverbs 16:9). And since God is eternally wise and good and happy, and we’re not, we’re far better off with Him, not us, in control.

Gratitude Is Central

One surefire way to raise our level of happiness in times of suffering is choosing to be thankful.

In every circumstance, no matter how difficult, we can give thanks to God and experience his joy. Ephesians 5:18-20 says, “Be filled with the Spirit, addressing one another in psalms and hymns and spiritual songs, singing and making melody to the Lord with your heart, giving thanks always and for everything to God the Father in the name of our Lord Jesus Christ.” Being Spirit controlled is inseparable from giving thanks in everything.

When Nanci and I had to cancel a trip we were really looking forward to, we began to contemplate all the good things that we could do with the time we now had. Then we started doing those good things and got excited about them. Instead of clinging to unhappiness for something we lost, we found happiness in something we gained.

Whether we find ourselves having reason to celebrate or to mourn, there’s never a time not to express our gratitude to God. Psalm 140:13 declares, “Surely the righteous shall give thanks to your name.”

While it may seem hard to “make ourselves happy,” it’s not hard to choose to give thanks, which in turn always kindles happiness. No matter how difficult our circumstances, the happiness thanksgiving generates is always within our reach.

Our Suffering Will End

Even if the worst suffering of our lives still lies ahead of us, our loving God assures us it will be for only a short time. But He promises far more—a future payoff for our present sufferings:

Our present sufferings are not worth comparing with the glory that will be revealed in us. (Romans 8:18, NIV)

Our light and momentary troubles are achieving for us an eternal glory that far outweighs them all. (2 Corinthians 4:17, NIV)

In light of that eternal glory being achieved for us by our momentary troubles, Paul offers the following words of eternal perspective: “We fix our eyes not on what is seen, but on what is unseen, since what is seen is temporary, but what is unseen is eternal” (2 Corinthians 4:18, NIV). This verse has always cleared my head, and that’s why I named our organization Eternal Perspective Ministries.

How wonderful to be promised not only that our present sufferings will end but also that even now they have a hidden purpose that will forever outlast this life! The more we fix our eyes on what’s presently unseen, the more we can experience reassurance and comfort and the increase in happiness they inevitably bring. That’s why Scottish evangelist Duncan Matheson (1824–1869) prayed, “Lord, stamp eternity upon my eyeballs.”

A normal day as resurrected people on the New Earth will be far better than the best day we’ve ever experienced here. And we will one day see our worst day on Earth under the Curse as not having been wasted but as making a positive and eternal difference.

This article is excerpted from Randy’s book Does God Want Us to Be Happy? It offers a collection of short, easy readings on one of life’s biggest questions: in a world full of brokenness, is happiness a worthy pursuit for Christians? This book answers the question with a different approach and contains some new material. It's perfect for those who would like to consider the central question in Happiness in a shorter form.

Photo by engin akyurt on Unsplash